-
1 θηλέω
Aθήλεον Od.5.73
: [tense] fut. θηλήσω ([etym.] ἀνα-) Il.1.236: [dialect] Dor. poet. [tense] aor.θάλησα Pi.N.4.88
; part.θηλήσας AP9.363
(Mel.): ( τεθηλημένα is f.l. in Hp.Insomn.90):—poet. for θάλλω, to be full of, abound in, c. gen., λειμῶνες μαλακοὶ ἴου ἠδὲ σελίνου θήλεον Od.l.c.: c. dat., θάλησε σελίνοις Pi.l.c.; νικοφορίαις ἄστυ θάλησε ib. 10.42.2 abs., grow luxuriantly, flourish, A.R.3.221, APl.c.; of a child, IG14.1971; prob. for ἐθάλλεον, Epigr. ap. Plu.2.110b.II causal, make to bloom, Alex.Aet.3.9. -
2 σέλῑνον
σέλῑνον, τό, Eppich, ein Pflanzengeschlecht, zu dem Sellerie u. Petersilie gehört, lat. apium; ἐλεόϑρεπτον, Il. 2, 776; λειμῶνες μαλακοὶ ἴου ἠδὲ σελίνου ϑήλεον, Od. 5, 72; die Alten aßen die Wurzeln und brauchten die Blätter wegen ihres kräftigen, erquickenden Geruchs gern zu Kränzen, mit denen bes. die isthmischen u. die nemeischen Sieger gekränzt wurden; πλόκος σελίνων, Pind. Ol. 13, 33; Δωρίων σελίνων στεφάνωμα, I. 2, 16, vgl. 7, 64; Ar. Vesp. 480; Theocr. 3, 22; und in Prosa, σελίνων πεπλεγμένος, Luc. gymn. 9. Man schmückte auch die Grabsteine damit, dah. sprichwörtlich von einem gefährlichen Kranken σελίνου δεῖται, er braucht Eppich, d. i. er wird bald sterben, Diogen. 8, 57 u. Suid.; vgl. Euphor. bei Plut. Symp. 5, 3, 3 u. Mein. dazu p. 82. – Wegen der krausen Blätter des Eppichs heißt krauses Haar σελίνων οὐλοτέρη, Philodem. 10 (V, 121); deshalb leiten es Einige von ἑλίσσω, ἕλιξ ab; Andere führen es auf ἕλος zurück, da der Eppich am liebsten in wasserreichen Gegenden wächst. – Nach Hesych. auch die weibliche Schaam. – [Ep. ad. 643 (VII, 621) ist ι kurz gebraucht.]
-
3 λειμών
A any moist, grassy place, meadow, Il.2.467, etc.; ;μαλακὸς λ. Hes.Th. 279
; ; λ. βούχιλος, βουθερής, Id.Supp. 540 (lyr.), S.Tr. 188: metaph.,λειμῶνα Μουσῶν δρέπων Ar.Ra. 1300
; ἐς λειμῶνα ποταμίων ποτῶν into the smooth river-water, S.Fr. 659; χυτῆς λειμὼν θαλάσσης, of a sponge, AP6.66.7 (Paul. Sil.); , cf. Phdr. 248c.III later, freq. metaph. for any bright, flowery surface, as a blooming face, a peacock's tail, Ach.Tat.1.19, 1.16; an embroidered robe,λ. ὁ περὶ τὰς ἐσθῆτας Philostr.Im.2.1
; also λ. λέξεων, title of work by Pamphilus, Suid.Praef., cf. Plin.HN Praef.24, Gell. Praef.6:—and as [var] Dim. [full] λειμωνάριον, τό, Phot.Bibl.p.161 B. -
4 ἴον
A violet, Viola odorata,στέφανοι ἴων Sapph.Supp.23.12
, cf. Pi.O.6.55, etc.;καὶ τὸ ἴον μέλαν ἐντί Theoc.10.28
, cf. AP4.21 (Mel.); κυαναυγές ib.5.73 (Rufin.);ἴ. τὸ μέλαν Thphr.HP1.13.2
, CP1.13.12; ἴον alone, Dsc. 4.121:—in Od.5.72, λειμῶνες μαλακοὶ ἴου ἠδὲ σελίνου θήλεον, there were vv.ll. σίου (Ptol. Euerg.) and θρύου.II ἴον τὸ λευκόν ( = λευκόϊον, q.v.) gilliflower, Matthiola incana, Thphr.HP6.6.3; also ἴον alone, ib.6.8.1.IV generally, any flower, EM473.10.V a precious stone of dark colour, Plin.HN37.170. ( ϝίον, cf. γία· ἄνθη, Hsch., Lat. viola.)
См. также в других словарях:
θηλέω — και δωρ. τ. θαλέω (Α) 1. (για λειμώνες και αγρούς) θάλλω, ανθώ, πρασινίζω (α. «λειμῶνες μαλακοὶ ἴου ἠδὲ σελίνου θήλεον», Ομ. Οδ. β. «θάλησε σελίνοις», «Πίνδ.) 2. μτφ. αυξάνομαι, ευδοκιμώ 3. κάνω κάποιο φυτό να ανθήσει. [ΕΤΥΜΟΛ. Υποχωρητικός… … Dictionary of Greek
